لبیک یا حسین

عطری که ازحوالی پرچم وزیـــده است

مارابســمت مجلس اقا کشـــــــــــیده است

از صحن این حسینیه تا صحن کربلا

صدکوچه باز کنیدمحــــرم رسیده است

چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟ و چه ندارد آن كه تو را دارد؟ آن كس كه به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان كرده است . امام حسین(ع)

براي امام حسين عليه السلام عزا خانه بسيار و گريه کننده بيشماري است

پس در زير اين آسمان و تحت خورشيد درخشان عزا خانه اولي کربلاست، که باعث کرب و گيرائي قلوب همه انبياء و مؤمنين و محبّين و موالين ميشود تا روز قيامت.

دوّم عزا خانه مخصوص آن بزرگوار بيت الصّراخ است،

که در عرش عظيم الهي است که همه ملائکه در آن مکان رفيع الشّان با نوحه و ضجّه به عزاي آن عزيز زهرا (س) مشغول هستند.

سوّم بيت العمور است که در آسمان چهارم است

که ملائکه آسمانها به گريه و شيون آن سيّد مظلومان نوحه مي کنند و مانند اين که در عالم باطن آوازه عزاداران ملاءاعلي بگوش باطني سکّان عالم سفلي ميرسد که آثار عزاداري و گريه و ناله ظاهر ميشود

تا روز قيامت و هر کس از عزاداران به قدر اخلاص ‍ و محبّت خود بمراتب نورانيّت و قرب معنوي مترقي ميکند.

چهارم بيت المرمر است که در بهشت است و مانند آنکه اشاره به آن مجلس ‍ عزاخانه است

که در اول خلقت حضرت آدم و حضرت حوّا عزا خانه بپا نمودند.

از حضرت امام جعفر صادق (ع) منقول است که:

چون شخصي از خانه خود بيرون آيد به عزم زيارت حضرت امام حسين (ع) به سوي کربلا مشايعت کنند

او را از هفتصد ملک از بالاي سر او و زير پاي او از جانب راست و چپ و پيش رو و پشت سر او تا او را به اهلش برسانند.

پس چون زيارت کند

آن حضرت را ندا کند او را منادي که: (گناهانت آمرزيده شد پس ‍ از سر گير عمل را).

پس با او برمي گردند آن ملائکه تا داخل خانه خود شود. پس به او مي گويند که: (تو را به خدا سپرديم).

پس پيوسته به زيارت او مي آيند تا روز مردن او وبعد از مرگ او، هر روز. و زيارت مي کنند حضرت امام حسين (ع) را و ثوابش از آن مرد است.

تا قیامت ز قیام تو قیامت برپاست
از قیام تو پیام تو عیان است هنوز
همه ماه است محرم ، همه جا کرب و بلاست
در جهان موج جهاد تو روان است هنوز!!

بیایید در ماه محرم زنجیر نزنیم! اما زنجیر از پای آزاد مردی باز کنیم…
سینه نزنیم؛ اماسینه دردمندی را ازغم و آه پاک کنیم…
اشکی نریزیم؛ اما اشک از چهره مظلومی پاک کنیم… آنوقت با افتخار بگوییم: “یاحسین”

قيامت بي حسين غوغا ندارد"شفاعت بي حسين معنا ندارد"حسيني باش كه در محشر نگويند"چرا پرونده ات امضاء ندارد

فاصله ی عید غدیر تا محرم
بلارفتن دست علی (ع)بالا رفتن سر حسین(ع) بر نیزه ها

اگر که دل شکسته ‏اى حسین را صدا بزن 

اگر ملول و خسته‏ اى حسین را صدا بزن

در این بهار معرفت پرستوى بهارى‏ام 

اگر چه پر شکسته‏ اى حسین را صدا بزن

سحَر شد و سپیده زد چرا تو همچو مرغ شب 

لب از ترانه بسته‏اى حسین را صدا بزن

تو سر به زانوى غمى زشَرم کرده‏هاى خود 

چرا غمین نشسته‏اى حسین را صدا بزن

اگر به باغ آرزو به عشق کربلاى او 

دل از همه گسسته‏اى حسین را صدا بزن

علائلي در کتاب "سمو المعني " مي نويسد:

از ريان بن شبيب روايت شده است که گفته روز اول محرم به خدمت امام رضا عليه السّلام رسيدم حضرت فرمودند: ... اي پسر شبيب اگر بر حسين (عليه السّلام) گريه کني و آب ديده‌گان تو بر روي تو جاري شود حق تعالي جميع گناهان صغيره و کبيره تو را مي‌آمرزد خواه اندک باشد و خواه بسيار.

اي پسر شبيب: اگر مي‌خواهي خدا را ملاقات کني در حالي که هيچ گناهي نداشته باشي حسين (عليه السّلام) را زيارت کن.

اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي که در غرفه‌اي از بهشت با رسول خدا و ائمه طاهرين محشور شوي قاتلان حسين (عليه السّلام) را لعنت کن.

اي پسر شبيب اگر بخواهي مانند شهداي کربلا باشي و ثواب آنها را داشته باشي هر گاه مصيبت آن حضرت را ياد کردي بگو: يا لَيتَني کُنتُ مَعَهُم فَاَفُوزَ فَوزًا عَظيماً؛ اي کاش من با ايشان بودم و رستگاري عظيمي مي‌يافتم.

اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي در درجات عاليه بهشت با ما باشي پس براي اندوه ما اندوهناک باش و در شادي ما شاد. بر تو باد ولايت و محبت ما که اگر کسي سنگي را دوست داشته باشد حق تعالي او را در قيامت با آن محشور مي‌گرداند.

هیچ گریه کننده ای نیست که بر امام حسین(ع) گریه نماید مگر آنکه به حضرت فاطمه(س) تقرب جسته وایشان رابا گریه اش یاری نموده ونیز به حضرت پیامبر(ص) تقرب پیدا نموده وحق همه ما(ائمه) را ادا کرده است.

با این گریه وناله می توان اظهار نمود یا اباعبدالله (ع) اگر نبودیم درآن روز یاریت کنیم،و جان خویش را در راه شما فدا کنیم ولکن با آه وناله دعا برای ظهور منتقم شما را یاری خواهیم .

کربلا قبله دلهاست خدا میداند / دیدنش آرزوی ماست خدا میداند

بوی محرم که میاد خیمه و پرچمش میاد

فرشته از تو آسمون برای ماتمش میاد

امام حسین بهش بگه شفاعتش با من بوده

ذوالجناح چه خبر؟

پــیل تن اســب چرا با رخ مــات آمده ای

شـاه را بــردی وتــنها زفــرات آمـــده ای

ای فــرس! قـافله سـالار تو کشــتند مگر؟

کـه تــو بــی قافــله وآتــش وآه آمــده ای

شه مارا مگر افکنده ای از پشت به خاک

عــذر جــویان زپــی عــفو گــناه آمــده ای

ما یــتیمان چــه کــنیم از الــم بی پــدری؟

بـدتر از بــی پدری ،دربدری،خون جگری