روزی حضرت موسی به خداوند متعال عرض کرد: دلم می خواهد یکی از آن بندگان خوبت را ببینم. پندها: از مراحل بالای عرفان و توحید، �رضا� است. �رضا� هم نشان دهنده اوج محبت و دلدادگی به خداوند است و هم نشانه اخلاص کمال و نداشتن هیچ انگیزهای جز پسند و خواست پروردگار. آنان که به مقام رضای خداوندی می رسند در مقابل خواست خدا و تقدیر او کاملا راضی هستند و این را برای خود، کمال میدانند و با پشتوانه �رضا�، هر مشکل و بلا و مصیبتی را صبورانه و عاشقانه تحمل میکنند. سالکان کوی حق، وقتی به مقام �رضا� دست می یابند، به جایی می رسند که نه تنها تلاش می کنند خداوند بزرگ از آنها راضی باشد، بلکه می کوشند خود از �قضا و قدر� الهی راضی باشند. رضا بر دو قسم و هر دو قسم نیز از منازل سیر و سلوک است؛ �قسم اول: آن است که انسان بکوشد خدا از او راضى باشد؛ یعنى، با انجام واجب و ترک حرام به جایى برسد که خدا از او راضى و خشنود باشد که در این صورت گرفتار قهر خدا نخواهد شد. قسم دوم: آن است که انسان بکوشد از قضا و قدر الهى راضى باشد؛ یعنى هر چه خدا انجام مىدهد او بپسندد و به آن رضا بدهد و این مقام، مهم است. البته مرحله اول براى هر انسانى لازم است؛ اما کسب مرحله و مقام دوم مقدور همه نیست.� (1) �رضای خداوند در این است بندگان همیشه در مقام تقرّب به او باشند. برای [به جهت] حاجت بندگان به تقرّب به مبدأ الطاف و به ادامه تقرّب به درگاه الهی، محبت به یاد او و ادامه یاد او دارد. پس میدانیم به درجه اشتغال به یاد او، انتفاع ما از تقرّب به او خواهد بود و در طاعت و خدمت او هر قدر کوشا باشیم به همان درجه مقرّب و منتفع و به قرب خواهیم بود. باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت باشد تا به آخرین درجه قرب مستعدّ خودمان برسیم.� (2) بیایید برای رضای خدا کار کنیم چرا که کار برای رضای خدا و داشتن مرتبه �رضا�، سرمایه عظیمی است که هم وجدان انسانها را همواره آرام و خرسند میسازد، هم امیدآفرین و حرکتزا است و هم ایجاد انگیزه قوی میکند. یکـی درد و یکی درمـان پسـندد یکی وصل و یکی هجران پسندد من از درمان و درد و وصل و هجران پسـندم آنچه را جانان پسندد |
71587 بازدید
70 بازدید امروز
159 بازدید دیروز
1147 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian